Elma şekeri, benim için anne şekeri…. Çocukluğumun en tatlı anısı,en renkli, en kırmızı görüntüsü; tezgahın üzerinde duran pırıl pırıl elma şekerleri. Sadece o mu?  Okulun kapısında satılan,  annemin ifadesiyle ” nerede ne şartlarda hazırlandığı belli olmayan ” macunları yemeyelim diye kendi elleriyle yaptığı renkli macunlar, güllü lokumlar… Daha neler neler… Bizim evden çıkan kokular kapının önünden gelip geçen herkesi çekerdi.

Elma şekeri yapmak, çok kolay aslında, sadece bizim çocukluğumuzdaki kadar popüler değil son yıllarda..

  6-8 adet sert ve tatlı elmayı üzerindeki mumsu katman gidene kadar iyice yıkadım ve kuruladım. Saplarını çıkarttım. Saplarının yerine birer tatlı çatalı batırdım. Bir tepsiyi sıvı yağla hafifçe yağladım. Çukur ve derin bir sos kabına 2 kap şeker ve 1 kap su koyup kaynattım. Şekerli karışım kaynayınca 1 tatlı kaşığı limon suyu ve 1/2 çay kaşığı toz kırmızı boya ekledim ve iyice karıştırdım. Termometre 280°C’yi gösterene kadar kaynattım. (Eğer termometreniz yoksa, soğuk bir bardak suya arada bir  bir damla damlatın. Ne zaman o damla suyun içinde sert bir top halini alırsa şeker hazır demektir.)  Ocağı kapattım. Elmaları birer birer  şekerin  içinde döndürerek her yerinin  şekerle kaplanmasını sağladım. Yağladığım tepside donmaya bıraktım.

Çocuklar için hazırladığımız her türlü partide, onların en çok ilgilerini çeken şey elma şekeri.

Sevgililer günü yaklaştıkça çocuklar heycanlanıyorlar. “Nasıl kutlayacağız, birbirimize ne hediye alacağız?” Bir yandan “Sıradan bir gün kutlamaya ne gerek var ?” diyorum, bir yandanda “Çocuklar alışsınlar, böyle şeyleri bilerek büyüsünler” diyorum. 

Bana kapılar açan, zarif oğlum, bir gün aşık olacağı genç  kızın romantik hayallerini duyarsız halleriyle yok etmesin. Dün okuldan elinde yine 16 kat dürülmüş bir kağıtla geldi. ” Senin için yazdım, aç hadi” dedi. Evin her yerine astığım “Annecim seni çok seviyorum” yazılarından birisi sandım ama değildi. Bir sevgililer günü şiiriydi.  “Aşkın dokunduğu her insan şair olur” Benim oğlum şimdilik anne sevgisiyle şair :))

Şiirin son dizesinde ” Güzelce kutlayalım sevgililer günümüzü” yazıyordu. “Tamam” dedim. Güzelce kutlayalım. Bu senenin menüsü geçen seneki kadar romantik olmayacak gibi görünüyor. Ne istiyorsunuz sorusuna cevap hep bir ağızdan lazanya oldu. Bari yanına romantik bir tatlı yapayım, meselâ çilekli panna cotta..

Resimlere gelince, sevgililer günü için ne yapsam diye düşünürken iş arkadaşlarımdan birisi sevgili Meryem’in “çikolata yapsanıza”  önerisi sonucu çıktı bu güzel çikolatalar. Sevgililer Günü’nde kar deseni ne alâka diye sorarsanız. Cevabım kısa ve öz olur ” elimde bu vardı” :))

Beyaz çikolataları Maria’nın banyosunda :))) erittim. İçine tarçın aroması ve az miktarda kırmızı boya kattım pembe renge dönüşen tarçın kokulu çikolatayı kalıba sıktım. Çubukları yerleştirdim. Aynı şekilde bitter çikolatayı da eritip kalıbın tamamını doldurdum.  Donduktan sonra çıkardım kalıptan. İşlem son derece basit ama görüntü böyle güzel oldu.

Bir haftadır Vertigo yüzünden sürekli dönen bir dünyada ayakta durmaya çalışırken,  çikolata kokusu sarmış güneşli bir mutfakta zaman geçirmek iyi geldi bana :)))

Sevgi hiç eksik olmasın hayatımızdan…… ♥ ♥ ♥ ♥