Dün, bugün, yarın....
Bu yıl ağacımızı çocuklar süslediler. Farklı bir tema ya da farklı bir renk uygulayamadık. Yıllardır süren bir sürü yeni yıl geleneğini yerine getiremedik bu sene. Defne doğduğundan beri her yıl yaptığım yeni yıl kurabiyelerini bu sene yapamadık. Ağacımızı süslerken fonda jingle bells çalmadık. Sıcak çikolatalarımız yoktu 🙁 Yılbaşı akşamı tamamlayacağız yarım kalan mutlulukları 🙂
Fotoğraflar: Pinterest
Bir Ralph Lauren dükkanıyla ilk kez 1996’da Georgetown’da karşılaşmıştım. İçinde satılanlardan çok dekorasyonu etkilemişti beni. Bir müze gezer gibi bütün detayları içime çekmiştim. Bedford’daki evi de aynı tarzla döşenmiş.
Victorian kesimli avize, ahşabın rengi, aynalar….
Argand lamba, ekose yastıklar, kütüphanenin ortasında yer alan ve odanın ruhuna uygun portre, ipek perdeler…
Ahşabın sıcaklığı sarmış her yeri. Yine Victorian bilardo masası, klasik aydınlatma, koltuğun harika rengi….
Pool house…
mmmmm…..
Verandada keyifli ve şık bir yemek…
Colorada’daki çiftliğinde bulunan beş misafir evinden bir tanesi…
Victoria stili döşenmiş klasik Bedford evinden sonra Kızılderili ev yine de harika. Renklerin büyüsü…
Burada da Meksika desenleri… Çekici olan renkler ve değişik stillerin uyumlu birlikteliği.
Fotoğraflar: Architectural Digest
Harika bir mutfak! Evin geri kalanını çok merak ettim; ama fotoğrafın kaynağını bulamadım 🙁 Defne bu mutfağı çok beğendiğimi duysa ” Öf anneee hala Ayşegül kitaplarındasın” der valla. Yıllar önce evimizin pencerelerine ortasında kalp şeklinde delikler olan beyaz ahşap kepenkler yaptırmıştım. Kepenkleri takmaya gelen ustalara “Annem kendisini Ayşegül sanıyor” demiş. 🙂 Nasıl oldu da benim gibi sulugöz, romantik bir duygusaldan böyle realist bir çocuk oldu? Oysa hayalperestliğin, duygusallığın faydaları saymakla bitmez 🙂 Örneğin; hiç bitmeyen bir iyimserlik hali gibi…
Son İstanbul seyahatimizde Beyoğlu Yapı Kredi yayınlarından Ayşegül serisinin elimde olmayanlarını tamamladım. Ayşegül kitapları artık eskisi gibi değil. Mercel Marlier’in ölümünden sonra kitapların illustrasyonuna bir süre oğlu devam etmiş ki bu kesinlikle fark ediliyor. Bir de yeni moda el yazısı zorunluluğu Ayşegül kitaplarına da yansımış. Kısaca elimdeki eskiler şimdi daha da değerli. Ne zaman moralim bozuk olsa, bir Ayşegül kitabı iyi gelir bana. Stendhal Sendromu 🙂 Hiç abartılı bir tanımlama değil. O kadar hayranım ki Marlier’in yeteneğine, evin her yeri Ayşegül eskizleriyle dolu. Yıllar boyunca çok geliştirdim Ayşegül çizme yeteneğimi 🙂
Derya’nın evinde en sevdiğim köşe 🙁 Neriman teyzenin dünyalar güzeli gençlik fotoğrafından harika bir portre yarattı Kayhan Aybatlı. Tablodaki güzel kadın, gençlik yıllarımın önemli renklerinden biriydi; hayat dolu, komik ve eğlenceli.
Derya’nın odası, ebeveyn ve misafir banyosu gibi Restoration Hardware’in St James naturel antik koleksiyonundan. Bu eskitilmiş antik görüntüyü sağlamak için ahşap 7 ayrı işlemden geçirilmiş. Başucu lambası fikri şahane bir derya stili olmuş bayıldımm 🙂 Tek kişilik sandalye koltuk ” Couturier’s Chair” adı verilen özel bir tasarım. Eskiden Paris’in ünlü moda evlerinde yüksek topuklu müşterilerin rahatça oturabilmeleri için kullanılıyormuş. Çok seviyorum hikayesi, tarihi olan eşyaları; evde yaşayan mobilyalar onlar.
Ebeveyn banyosundaki yağmur duşu ne hoş. Duşun yeri pebble taşlardan yapılmış. Karoların sanırım kesimleri Fransız tarzıymış. Böyle şık bir banyoya çerçevesiz bir duş kabini çok uygun olmuş. Banyodan giyinme odasına açılan bir kapı…
Eskitilmiş İngiliz bronz aynalar Restoration Hardware’den. Şu kolyeleri küpeleri bir yakından görseydim 🙂 Üniversite yıllarımızda ne güzel kardeş kardeş ortak giyim, ortak takı yaşardık. O günler….
Klozet üzerindeki tabloyu hatırlıyorum. Deryoşum, yine evin genelinde olduğu gibi lake süpürgelikler, kullandığın duvar renkleri seçtiğin mobilyalar ve aksesuarlar öylesine sakin, zorlamadan uzak sindirilmiş bir şıklık yaratmış ki… “Zevk parayla satın alınamaz varsa vardır.” dedirtecek cinsten.
Aynaların üstündeki tablo aydınlatma lambaları Derya’nın fikri.
Boran’ın odası ne maskülen bir oda olmuş! Kaptan Amerika bu odada yaşıyor galiba 🙂
Boran’ın odası, Restoration Hardware’in Aviator koleksiyonundan. Koleksiyon, II. Dünya savaşında görev almış savaş uçaklarından esinlenerek tasarlanmış. Masa ve sandalyede patchwork var 🙂 Alüminyum parçalar çelik vidalarla bir araya getirilmiş.
Yatak ben de Treasure Island hissi yarattı 🙂 İşin gerçeği yatak: Buzdolabının keşfinden önce kullanılan yalıtılmış, kilitli tahta saklama kutularından esinlenerek tasarlanmış. Avize, Kaptan Amerika’nın odasının dekorasyon stiliyle uyumlu 🙂
Devon Spitfire sandalye çok çok şık. Mudo’da satılıyor.
Misafir banyosu yine St James koleksiyonundan. Tezgah italyan Carrara mermeri. Yer ve duvar karoları, duşun içinde yer alan madalyon Manisa’dan. Bronz armatürler Lugarno koleksiyonu.
Benim zevkli arkadaşım bir kere daha güle güle otur.
Green Gate, uzun bir aradan sonra yeniden Tepe Home’da.
Romantik güller, insanın içini açan renkler… Yine çok çekici 🙂
Bardaklar, pasta tabakları, kaseler, mutfak önlükleri, yastıklar, saatler….
Green Gate’ler teşhire çıkar çıkmaz beni haberdar eden harika bir arkadaşım var. Ne şanslıyım 🙂
İkinci gidişimde ürünler neredeyse yarı yarıya azalmıştı.
Green Gate hayranları gittikçe artıyor.
Umarım Tepe Home artık hiç ara vermeden getirir Green Gate ürünlerini.
Fotoğraflar: by Elvan Başustaoğlu
Derya’nın evinde, salon ve mutfak en beğendiğim iki yer. Bir duvarın boydan boya cam olması çok hoş. Bir de camın arkasındaki görüntü yemyeşil bir bahçe manzarasıysa, duvara asılmış devasa bir peyzaj tablo eşsiz bir dekor oluşturuyor tüm detaylar için.
Üstteki fotoğrafı birinci resim yapmamın sebebi, bu koltuğu kendime ayırmam 🙂 Bir gün, bu koltukta oturup Derya ile karşılıklı kahve içeceğim. Sehpanın üzerinde yuvarlak çerçevede duran siyah beyaz çocukluk fotoğrafını alacağım elime,eski bir anıya dokunmuşcasına sevineceğim. Büklüm Sokak’taki evden hatırlıyorum o resmi 🙁
Harika bir manzara. Şu ahşap yer döşemelerini bu hale getirmek için ne uzun işlemler yaptıklarını anlatmıştın ya, her ne yapmışlarsa harcanan zamana değmiş. Çok şık görünüyor.
Duvardaki aplikler, vintage parmaklıklardan esinlenerek yapılmış bayıldımmm. Masa üzerindeki avize eski evden kalma “Murano” avize.
Şu Candle Stick dedikleri tarzda uzun gövdeli büfe lambası bulamadım buralarda. Eminim o da Restoration Hardware’dir. Restoration Hardware’den aplikler sipariş ettim. Aracı firma Amerika’dan kapıma kadar yolladı, üstelik burada bulamayacağım kadar şık ve bulsam da belki bir tanesinin fiyatına 3 tane gettirttim.
Salonun duvarlarını süsleyen tablolar ünlü ressamlara ait: Adnan Turani, Mustafa Ayaz, İbrahim Balaban, Şeref Bigali, Kayıhan Keskinok, Hayati Misman, Yusuf Toprak, Ali Demir.
Kristal salon…. Derya, Grafik Tasarım mezunu, üstelik yıllarca sanat galerisi yöneticiliği yaptı. Tüm bunlar genlerle de karışınca ortaya böyle güzel bir ev, güzel bir yaşam stili çıktı.
Evin önceki halini gösteren fotoğrafları görünce “Derya bir tatile çık hemen, çok yorulmuşsun” demek istedim. Ev tadil edilmemiş, yeniden inşa edilmiş.
Traverten taşlardan yapılmış Sophia şömineyi Eldorado yapmış.
Mutfak olağan üstü zevkli….Beyaz dolaplar ve ahşap yer döşemeleri “Kontrast şıklığı”
Öncesi ve sonrası arasında inanılmaz bir fark var. Aynı mutfak olduğuna dair izler aradım. Pencereler bile değişmiş. Bu arada ahşap sandığım doğramalar meğer vinilmiş. Geniş çerçeveler duvara asılmış bir tablo izlenimi veriyor. Duvar koyu renk olduğunda etki daha keskin daha şık oluyor.
Bronz rustik musluk, dolap kulpları ve aksesuarlarla uyumlu. Tezgâhlar İtalyan granitten (leather finish Golden Eclipse) yapılmış. Tezgâh ve dolap arasında kalan duvarlarda traverten karolar kullanılmış. Pencere çok şık. Derya’nın seçtiği parçalardan özel yapılmış çerçevesi.
Müthiş dönüşüm..
Beyaz lake dolaplar el oyması detaylarla birleşince romantik bir klasizme bürünmüş mutfak. Tezgâh üzerinde yer alan Arthur Court imzalı porselen kavonozların alt kısmında yer alan bronz geçmeliklerde de meşe yaprakları var…
Derya’nın mutfağı, “Traditional” dedikleri: Georgian, Edwardian, Victorian ve Neoklasik tarzların bir karışımı. Bana göre eklektik, zamansız, biraz country ama çok çok şık.
Şaraplık çok hoş…… Eminim raflarında Napa Vadi’sinin ünlü şarapları vardır. Hafta sonu, bir Kaliforniya şarabı olmasa da nefis bir Kalecik karası içtim :)) Komşumun ailesiyle birlikte Kalecik’e gidip kendi elleriyle topladıkları üzümlerle yaptıkları yumuşacık bir Kalecik Karası..
Davlumbazın üzerindeki el oyması meşe yapraklarından oluşan figür çok romantik. Naturel tonlar, ahşap oymalar bu tarzın vaz geçilmez unsurları.
Tarzı ne olursa olsun sonuç fazlasıyla davetkâr. Dilerim keyifle, sevgiyle güzel yemekler pişir bu mutfakta, şu yuvarlak masada sevdiğin kız arkadaşlarınla hoş sohpetler eşliğinde kahveni yudumla.
Devamı gelecek 🙂
Derya, genç kızlık anılarımın en unutulmaz ismi ….. Aramıza yıllar, uzun mesafeler girmesine rağmen halâ yaptığı her güzel şeyle gurur duyduğum, kız kardeşim ♥
Benim zevkli yetenekli Derya’m, eski bir evden harika bir yuva yarattı. Bir kaç bölüm halinde evinde yarattığı güzelliği paylaşacağım.
Aylar harcadı bu eski evden yepyeni bir ev yaratmak için. Düşündüm de, aslına uygun olarak evi yeniden inşa etti desem daha doğru olur.
Evin hem dekoratörü, hem de ağır işçisi oldu.
Ben, sonucun böylesine güzel ve zevkli olacağından zaten emindim. Sırf bu yüzden aylardır didikledim Derya’yı “hadi bitir artık, hadi resimleri gönder”.
Yer karoları ve ortadaki mozaik madalyon Manisa’dan. Duvarda asılı “Keman Çalan Kadın” Adnan Turani
Süpürgelikler, duvar rengi, aksesuarlar….. Detaylar harika bir bütün yaratmış.
Ahşap Mansard ayna, dekoratör David Thompson tarafından 19.yüzyıl sonlarına ait pencere mimarisinden esinlenerek üretilmiş. Rustik Corbel konsol ve ayna Restoration Hardware’den alınmış. Michelangelo’nun ünlü Davut Heykeli’nin orjinali Floransa’da Derya Davut’un büstünü koymuş konsolun üstüne :)) Finial’lerle birlikte yaratmak istediği görüntüyü kuvvetle vurgulamış.
Gül ağacından yapılma iki Colonial sandalye yeniden döşenmiş. 19. yüzyıl rustik demir ve kristal Rococo avize, Viktoryen İngiliz avizelerin zengin görünüşünden esinlenerek yapılmış. Restoration Hardware.
Gelecek hafta salon ve mutfak….
Brooke Shields’in New York’ta ki evi… Klasikle modernin harika uyumu…
Dekorasyon söz konusu olduğunda cesur olmak gerektiğini öğrendim. Koyu renk ahşap yer döşemeleri kaplattığım evime krem rengi lake süpürgelik yaptırdığımda bunu yadırgayanlar olmuştu. Hatta krem rengi kapı iyice şaşırtmıştı 🙁 Oysa kontrastların yarattığı görüntü muhteşem oluyor.
Duvar renkleri, coco sisal halılar…
Yemek odasının duvarları kağıt mı bilmiyorum ama grisaille mural dedikleri bir teknikle boyuyorlar duvarları. Ben, bayılıyorum bu tekniğe bu görüntüye. Tamamıyla monokrom ya da monokroma yakın genellikle grinin tonları kullanılarak yapılıyor bu boyama. Çocukluğumun evinde, salonumuzun duvarında kocaman bir eski İstanbul gravürü asılıydı, grisaille bana o gravürü hatırlattığı için çok sıcak geliyor galiba :))
Siyah beyaz Brooke Shields profil portre, ikonik Robert Mapplethorpe fotoğraflarından birisi.
Kontrastlar…..
Porselen kaplama bakır küvet, gün ışığı ile yıkanmış aydınlık bir banyo…
Bu oda harika, sıcacık . Dekor amaçlı kullanılan vintage deri bavullar, Bouillette lambalar….
Fotoğraflar: Architectural Digest
Defne küçücüktü bu çamı aldığımızda. Her yıl, birlikte süslediğimiz çamın önünde, elinde kurabiye sepeti ve kırmızılı giysileriyle poz verirdi.
Çamı süslerken, mutluluktan bir kanat bulsa uçacak gibi olurdu. Noel babaya yazdığı mektubu zarfa koyar, götürüp postanaden atayım diye bana teslim eder, sonra günlerce mektupta yazdığı dileklerin gerçekleşmesi için küçücük ellerini kalbinin üstüne koyar dua ederdi.
5 yaşındaydı, Noel Babadan pembe bir sindirella kıyafeti istedi. Tabii bu zor isteği yerine getirmek bana düştü :)) Çaktırmadan ölçüsünü aldım, modelini çizdim, terziye diktirdim. Bir de günlerce iş yerimde başına minik pembe güllerden bir taç hazırladım. Elbiseyi, kocaman bir kutuya, parşumen kağıtları arasına yerleştirip, harika bir paket yaptım. Gece uyandırdım: “Kalk Defne, çamın altında senin adına gelmiş bir paket var”
Paketi açıp içinden elbiseyi çıkarttığı anı, mutlulukla titreyişini hiç unutamam. Sonra aradan yıllar geçti Defne büyüdü, Noel Baba’nın bir çocukluk hayali olduğuna ama inanır görünmeye devam etmenin akıllıca olacağına karar verdi. İşte o zaman büyü bozuldu:)))
Tüm bu masalı, Eren için yeniden başa döndürdüm. Eren’in masalı, İlk okul birinci sınıf öğretmeni “Noel baba diye bir şey yok, annen yalan söylüyor”diyene kadar sürdü. Ben’de ona “Noel Baba, ona inananlar için var” dedim. Tom Hanks’in Polar Express filmi sayesinde sevgili öğretmenimize rağmen, Eren’in masalı biraz daha sürdü. Çamımızın en güzel süsleri çanlar o filmden sonra daha da anlamlı oldu bizim için.
Noel baba geçen hafta Eren’e görüntülü bir mail gönderdi. Akşam yatakta açıp seyrettik. Noel baba, Camlarından karlar içinde kutup manzarası görünen evinde , sıcacık şöminenin yanındaki koltuğuna oturdu, “Eren bakalım bu yıl iyi bir çocuk oldun mu?” diyerek kucağındaki kalın kitabın Eren sayfasını açtı. Anne oğul birbirimize sarılıp bu videoyu seyrederken düşündüm; çocukluk, hatıralarımda yaşayan tatlı bir masal, tasasız, günahsız altı üstü hayal, sağı solu masal bir dünya…. Ne yapsam Affan dedeye para saysam satar mı çocukluğumu bana geri?
Dolabımda bir kutu, Noel babaya yazılmış ama postalanmamış bir sürü mektupla dolu. Küçük elbiseler, minik pabuçlar, tırnaklar, ilk kesilen saçlar hepsi duruyor ama hayaller, işte onlar, Noel babaya yazılan mektuplarda saklı. Benim en değerli hazinem onlar .
Arna, nerelere ne güzel anılara gittim sayende :))
Sharon ve Ozzy Osbourne
Brooke Shields
Diane Keaton
Ellen De Generes
Hank Azaria
Lance Armstrong
Kelsey Grammer, Dr Frasier
Meg Ryan
Ralph Lauren
Ralp Lauren’ın mutfağına çok şaşırdım. Giyimde, dekorasyonda hatta mağazalarının dekorasyonunda bile o kadar İngiliz klasizmini çağrıştıran detaylar kullanır ki, şaşırdım bu kadar modern bir mutfağa… Benim favorilerim Sharon ve Ozzy Ozbourne ve Kelsey grammer’in mutfağı..
Fotoğraflar: Elle Decor, AD
