Çocukluğum, kış geceleri, bekçi düdüğü  ve bozacı…

   Annem,  nefis boza yapardı.  Her şeyde olduğu gibi bozada da göz kararı denen şaşmaz tartısını kullanmaya alışık annemden, önce bozanın nasıl yapıldığını öğrendim, sonra 2-3 denemeyle miktarları ayarladım.  Meğer ne kolaymış boza yapmak, meğer marketten aldığımız bozaların içinde bile ne katkı maddeleri varmış. Ev yapımı bozanın en fazla 3 gün dayandığını görünce anlıyor insan bozanın bile mutasyona uğradığını :))

Malzemeler:

1 çay bardağı pilavlık bulgur (kulplu, ince belli çay bardağı)

4 kap su

33 gr ekmek (yaklaşık 2 baget dilimi)

1/4 çay kaşığı kuru maya

1/2 kap şeker

Sonradan ilave etmek üzere:

1/2 kap şeker

2 kap su

   Bulguru, 4 kap su ile en az 1 saat kısık ateşte kaynattım. (Geceden ıslatılırsa daha kısa olabilir bu süre) Bulgur çok iyi pişmezse tel süzgeçten geçtiğinde bile granüllü oluyor boza. Altını kapattıktan sonra ekmeği içine atıp kapağı kapattım. 15-20 dakika sonra parçalayıcı tencerenin içine daldırıp bulgur ve ekmek boza kıvamına gelene kadar çektim.  Tel süzgeçten geçirdim. Biraz daha ılındığında, şeker ve mayayı ilave edip bir balon çırpıcıyla iyice karıştırdım. 10-12 saat oda ısısında bıraktım. Sabah işe gitmeden önce, 1 kap ektra şeker ve 2 kap suyu ekledim karıştırdım. Buzdolabına kaldırdım. Akşam eve döndüğümde katkısız, nefis bir boza bizi bekliyordu.

   Sonradan eklediğim şeker ve su miktarını kendi damak tadınıza göre ayarlayın. 3/4 kap şeker ve hatta 1 1/2 kap su yeterli olabilir.

   Bu ölçülerle yapılan bozadan 6-7  bardak çıkıyor.

  Bozanın faydaları saymakla bitmez. Yapımı da bu kadar kolay olduğuna göre çocuklara sevdirmenin bir yolunu mutlaka bulmak gerek.