Sevgililer günü yaklaştıkça çocuklar heycanlanıyorlar. “Nasıl kutlayacağız, birbirimize ne hediye alacağız?” Bir yandan “Sıradan bir gün kutlamaya ne gerek var ?” diyorum, bir yandanda “Çocuklar alışsınlar, böyle şeyleri bilerek büyüsünler” diyorum.
Bana kapılar açan, zarif oğlum, bir gün aşık olacağı genç kızın romantik hayallerini duyarsız halleriyle yok etmesin. Dün okuldan elinde yine 16 kat dürülmüş bir kağıtla geldi. ” Senin için yazdım, aç hadi” dedi. Evin her yerine astığım “Annecim seni çok seviyorum” yazılarından birisi sandım ama değildi. Bir sevgililer günü şiiriydi. “Aşkın dokunduğu her insan şair olur” Benim oğlum şimdilik anne sevgisiyle şair :))
Şiirin son dizesinde ” Güzelce kutlayalım sevgililer günümüzü” yazıyordu. “Tamam” dedim. Güzelce kutlayalım. Bu senenin menüsü geçen seneki kadar romantik olmayacak gibi görünüyor. Ne istiyorsunuz sorusuna cevap hep bir ağızdan lazanya oldu. Bari yanına romantik bir tatlı yapayım, meselâ çilekli panna cotta..
Resimlere gelince, sevgililer günü için ne yapsam diye düşünürken iş arkadaşlarımdan birisi sevgili Meryem’in “çikolata yapsanıza” önerisi sonucu çıktı bu güzel çikolatalar. Sevgililer Günü’nde kar deseni ne alâka diye sorarsanız. Cevabım kısa ve öz olur ” elimde bu vardı” :))
Beyaz çikolataları Maria’nın banyosunda :))) erittim. İçine tarçın aroması ve az miktarda kırmızı boya kattım pembe renge dönüşen tarçın kokulu çikolatayı kalıba sıktım. Çubukları yerleştirdim. Aynı şekilde bitter çikolatayı da eritip kalıbın tamamını doldurdum. Donduktan sonra çıkardım kalıptan. İşlem son derece basit ama görüntü böyle güzel oldu.
Bir haftadır Vertigo yüzünden sürekli dönen bir dünyada ayakta durmaya çalışırken, çikolata kokusu sarmış güneşli bir mutfakta zaman geçirmek iyi geldi bana :)))
Sevgi hiç eksik olmasın hayatımızdan…… ♥ ♥ ♥ ♥
