İsveç’ten Oslo’ya döndüğümüz akşamın hemen sabahında trene binip “Norway in a nutshell’ turuna çıktık.

4-5  saatlik bir tren yolculuğu bizi Myrdal’a getirdi.

Myrdal’da indiğimiz yerden 15-20 dakika sonra eski, sevimli Flam trenine(Flamsbana) bindik. Tren’de oturma düzeni erken gelen oturur şeklindeydi 🙂 20 km’lik yol boyunca nefis dağ manzaraları seyrettik.

Tren Kjosfossen’de 15 dakikalık kısa bir mola verdi. Herkes bu muhteşem çağlayanın önünde fotoğraf çektirdi. Bu fotoğrafta görünmüyor; ama tam trenin durup insanların dışarı çıktığı anlarda hafif bir müzik eşliğinde bir kadın çağlayanın durgun bir yerinde dans etti.

Flamsdalen

1 saatlik tren yolcuğunun sonunda Flam’e geldik. Yarım saat içinde Fish and Chips’le karnımızı doyurup, gemiye atladık.

Aurlandsfyordu boyunca yol alırken gerçekten harika bir doğayla içiçeydik.

Martılar kıyıdan iyice uzaklaşana kadar eşlik ettiler bize.Tabii hiç bir şey karşılıksız değil. Biz onların fotoğraflarını çekerken onlar karınlarını doyurdular.

Aurland

Fyordlarda kayaking yapmak ne zevk.!  Kayakların kanolardan farkı oturma yerlerinin kapalı olması, belki bir kaç fark daha vardır.

Bu müthiş konrast doğanın içinde kırmızımsı boyalı evler çok dikkat çekiyor. İskandinavya’nın genelinde en çok kullanılan dış cephe rengi. Falun kırmızısı diyorlar bu renge. Ahşap ev ve ambarları bu renge boyuyorlar. İsveç Dalarna’daki Falun bakır madenlerinden çıkmış bu renk. Ahşabı çok iyi koruduğu için 16. yüzyılldan bugüne popularitesini korumuş falun kırmızısı.

Böyle bir doğaya tanık olduğunuz anlarda etrafınızdaki onca insanın sessizliği inanılmaz bir şanstı.

Oysa insan arıyor; şöyle bağıra bağıra cep telefonuyla konuşan bir memleketlisini 🙂

Ters bir “V” çizdik bu şahane fyord turunda. Bir ayağı Aurlandsfyord’du öbür ayağı ise Naeroyfyord.

Önce oturacak yer bulamadık, sonra yağmur yağmaya başlayınca herkes içeri girdi.

Naeroyfyord’u UNESCO  Dünya Miras listesinde.

Aurlands ve Naeroy fyorları, Norveç’in en uzun fyordu Sognefyord’un kısa kollarından ikisi.

Tatlı, tatlı ıslandık çocuklarımızla usul, usul yağan yağmurun altında.

Denizin rengi muhteşemdi.

Naeroyfyord’u Frozen filmindeki Arendelle ülkesinin esin kaynağıymış ne hoş!

Fyordlar, bir kaç vadide kurulmuş yerleşim yerleri dışında yaklaşık 1800 metre yüksekliğinde dağlarla çevrilmiş şahane bir doğa parçası.

Şurada yaşamak nasıl olur? Bir balıkçı kasabası…

Aurlands ve Naeroy fyordlarının her biri yaklaşık 17-18 km uzunluğunda.

National Geographic Traveler Magazin, Norveç fyordlarını  UNESCO  Dünya Miras listesinde en iyi korunmuş yer olarak oylamış. Lonely Planet ise yaşam boyu yapılacak 8 yolculuktan birisi olarak seçmiş fyord turunu.

Kayaking, fyord atraksiyonlarından biri.

Ne zaman yabancı bir misafirimiz olsa mutlaka evde ağırlamak isterim. Geleneklerimizi, yaşam tarzımızı merak ederler diye düşünürüm; çünkü ben şu evlere bakıp bakıp içlerinde yaşanan hayatları merak ederim. Günlük rutinleri nedir, ne yer ne içerler?

Toplam iki saat içinde  farklı hava koşullarına maruz kaldık.

Sevgili eşim şu merak ettiğim evlerde yaşanan hayatlarla ilgili beni aydınlattı. Öğrencilik yıllarında bir kaç hafta kaldığı Norveç’te Norveç’li bir aileye misafir olmuş. Anılarında bir türlü doymayan karnı, sürekli yenen patates ve balık öyle bir yer etmiş ki…

Yaşasın üşüyeceğiz!  diye bavula doldurduğum montlar, kazaklar sadece fyord turunda biraz işe yaradı.

Bütün bu manzaralar kitap okurken çok işe yarıyor. Canlandırma….

Renkler, sessizlik, hava …. Bol bol dua ettim. Çok yakın hissettim:))

Keçilere bile imrendik. “Onların da şanslısı var.” dedik.

Yolculuk sona erdi. Gudvangen’den otobüse bindik ve  Voss’a kadar yaklaşık bir saat neredeyse 70 derecelik bir açıyla aşağı doğru tek yönlü bir yoldan indik. Keskin virajlar ve eğim korkutucuydu; ama neyseki yol boyu gördüğümüz şelaleler biraz rahatlattı bizi.

Onlarcası…

Voss – Bergen Treni 1 saat sürdü.

Bergen’de bizi bekleyen zor gece….

Norveç keşfimize iki günlük bir ara verip, bir sabah treniyle Stockholm’e gittik.

Enfes manzaralar eşlik etti yolculuğumuza.

Yine tren istasyonunun hemen yanında bir Radisson Blu (Royal Viking).

Bavulları odaya koyup hemen attık kendimizi sokaklara. Old Town’a ( Gamla Stan) yürüdük. O kadar kalabalıktı ki, o sıcak havada zorunlu bir keşif gezisi gibi hissettim. Hiç fotoğraf çekmeyişimin sebebi bu galiba 🙂

Tarihin bu kadar özenle korunduğu başka bir avrupa şehri görmedim. Paris ? Stockholm’e özgü küçük hediyelik eşyalar için Old Town en uygun yer; ancak genel anlamda alış veriş ihtiyacı için Stockholm’de Macy’s tarzı  çok katlı dükkanlar var. Ahlens en iyi örneklerden birisi.

Akşam çocukları odada bırakıp Stockholm keşfine devam ettik. Bir parkta Frank Sinatra şarkıları eşliğinde dans eden, yaş ortalaması 80-85 civarındaki gençlerin dans edişini uzun süre hayran hayran izledik.

İkinci gün sabah erkenden Skansen’e gittik.

Skansen, dünyanın ilk açık hava müzesi.

Stockholm sınırları içindeki Djurgarden adasında 1891’de kurulmuş. İsveç tarihinin beş yüzyıllık bir dönemine tanıklık ediyorsunuz Skansen’i gezerken.

Gel de şu dönemde yaşamak isteme :))

Her bölgede farklı bir yüzyıl yaşatılmış. Evlerin içlerinde dönemin özelliğini taşıyan meslekler, mobilyalar, giysiler canlandırılmış.

Küçük Ev!!!

Laura Ingalls bir şeyler işliyordu 🙂

Okulun öğretmeni bizi kapıda karşıladı. Sıraların nasıl kullanıldığını, nasıl ders gördüklerini uzun uzun anlattı.

Kuzineli mutfaklar Karadeniz’de hala var. Giresun’da gördüğüm bir tanesinden çıkmak istememiştim. Kuzinede yanan fındık kabuklarının çıtır çıtır sesi büyülemişti beni.

En eski ev ondördüncü yüzyıla ait bir norveç evi: Vastveit Storehouse

Bu kadar soğuk ülkelerde dekorasyonda kullanılan renklerin  çok açık olması beni şaşırtırdı. İskandinav tarzı dekorasyonda beyaz hep başrolde.

Ağır bir kalsizm yok o yüzyıllarda bile.

Skansen, sadece tarihi evlerden, çiftliklerden ibaret değil. Harika bir hayvanat bahçesi var içinde.

Sadece İskandinav faunası değil başka yerlerden egzotik hayvanlar da getirmişler Skansen için.

Hayvanlar için üzülmeden bir hayvanat bahçesi gezmek güzelmiş! Doğala yakın ortamlarda yaşıyor hayvanlar .

Sincap dünyanın en sevimli hayvanı 🙂

Bu küçük samimi sincap, Eren’in dondurmasından birazcık kapabilmek için ne numaralar yaptı :))

a moose!

Skansen’den çıkıp Stockholm Archipelago turuna çıktık.

   Birikmiş miller bu kez bizi Norveç’e kadar götürdü. Booking.com’dan Oslo otel rezervasyonu yaptık. Hiç planlamadan, hiç çalışmadan çıktık bu yolculuğa  ve tembelliğin bedelini fena halde ödedik 🙁  Yolculuk üç buçuk saat sürdü. Hava alanından trene binip 10-15 dakikada şehir merkezindeki Central Station’a  gittik. Radisson Blue Plaza’ya istasyondan bir köprüyle geçiverdik 3-4 dakikada.

   Otel hiç fotoğraflarda göründüğü gibi çıkmadı . Kahvaltısı, çarşafları  beş yıldızlı; ama otelin kendisi en fazla dört yıldız. Daha sonra anladık ki otel konusunda Norveç yıldızı parlak bir ülke değil.

İlk gün Oslo’yu keşfe çıktık.

Aker Brygge, Oslo’nun en çok turist çeken bölgesi. Burası bir asır boyunca tersaneymiş. 1982’de kapatılan tersane yerine Aker Brygge yeniden inşaa edilmiş.

Oslo Fyord’larının bir kolu olan Aker Brygee’in farklı mimarisi bambaşka bir dünya yaratmış Oslo’nun bir köşesinde.

 Astrup Fearnley Müzesi, sanat galerileri, şık restoranları, balkonlarında oturmuş Baltık denizinin muhteşem manzarasını izleyen sakinleriyle Oslo’ya renk katmış Aker Brygge.

Şahane bir mimari. Oslo’nun en büyük mimari projesini denizi doldurarak yapmışlar. Deniz binaların aralarında kanallar oluşturmuş.

Kanalların denize açıldığı küçücük alanlarda insanlar denize giriyorlar. Eren’de Baltık denizinde yüzdü :))

   İkinci gün Viking Ship ve Fram müzesini gezdik. Müzelere gidebilmek için limandan küçük bir gemiye bindik. Fram tam anlamıyla tarihte heycanlı bir yolculuk oldu. Anlatacağım uzun uzun.

   Aynı gün Oslo’nun bir başka ucuna; Vigeland Park’a gittik.

Gustav Vigeland’ın heykellerinin sergilendiği açık hava müzesi Vigeland Park.

Vay be! Oslo Şehir Meclisi 1919’da  Gustav Vigeland için bir stüdyo inşa etmiş. Heykellerin her biri insanı duyguları anlatıyor: Öfke, aşk, mutluluk, hüzün….

Üstelik bu müstehcen heykellerden daha çok yapsın diye desteklemişler. Olacak iş değil!

Parkı gezerken  hep düşündüm,  bu park Türkiye’de olsa neler olurdu? Olmazdı biliyorum; ama olsaydı da sadece 1-2 hafta yeterdi bu parkı iffet müzesine dönüştürmeye.

“Dünyada medeni olmak, ilerlemek ve olgunlaşmak isteyen herhangi bir millet mutlaka heykel yapacak ve heykeltıraş yetiştirecektir.” Kim söylemiş bu sözü?

Norveç gezisine çıkarken o kadar ümitliydi ki, üşüyecektik, uzundur özlediğimiz kazaklarımızı, montlarımızı giyecektik.

Hayallerim suya düştü 🙁 Çocuklara şort, tişort satın alacağım gelmezdi aklıma.

Hatta bir gün hava o kadar sıcaktı ki Aker Brygge’deki Benetton’dan Eren’e bir mayo aldık. Hemen 100 m ilerde denize girdi. Hiç değilse o serinledi diye sevindik.

Oğlumu seyrettim. Uzun süre devam ettiği yüzme antremanlarının faydasını gördü yüzerken. Ben de uzaktan gururla seyrettim Eren’in Baltık Deniz’ine atlayışını.

Bu fotoğrafı özellikle çektim; bir gün resim yapmaya yeniden dönersem diye.

Aslında biraz kötü hissettim bu tatilde. Her zaman çalışır da giderdim. Çocuklara anlatırdım gezdiğimiz yerleri. Genelde yurt dışı tatillerini aylar öncesinden planlarız ve böylece bol bol zaman kalır plan program yapmaya. 

Oslo’da iki gün kaldıktan sonra fyord turuna çıkacaktık; ancak fyordlar için katılmayı planladığımız “Norway in nutshell” turunda yer kalmamıştı.  Biz de  sona sakladığımız İsveç Stockholm gezisini öne aldık.

Trenle İsveç’e giderken…