Benim Hayal Defterim

Bu mutfaksa….

Joan Nemirow, British Museum ve Passage Verdeau müzelerinde sergilenen klasik mobilya koleksiyonlarından  esinlenerek, 18. ve 19. yüzyıl geleneksel mutfak dizayn konseptini yansıtan,  bu harika mutfağı yaratmış.

Aydınlatmalar 19. yüzyıl, mutfak masası meşe…

Ahşap yer döşemeler harika görünüyor. O kadar doğal ki ağacın budakları bile belli…

Kulplar; klasik victoria tarzı….

Çelik aksamlı, cam  tavan harika, askıda bakır tavalar;bir country mutfak klasiği

Klasik ve birazda modernin şahane bir füsyonu olmuş bu mutfak.

BAHÇEDE İLKBAHAR

 Doğanın parti zamanı ilkbahar…

Kuru dalları süsledi bahar; beyaz, pembe, sarı, yeşil….

 Partinin orkestrası kuşlar….

Börtü, böcek, çiçek ne kadar canlı varsa hepsi deli gibi çalışıyor. Parti hazırlığı:))

Hatta bazen o kadar abartıyorlar ki bu çalışma işini, ayak altında kimseyi istemiyorlar :)))  Koklatmadılar bana alıçları, ne zaman yanaşsam vızzzzzzz

Bir iki haftaya kalmaz, bu süslü püslü rengarenk  görüntüye harika kokular eşlik etmeye başlayacak.

Hanımelleri, iğde ağaçları, güller, zambaklar….

Süsleme işi tamam. Parfümlü kokular da yayılırsa etrafa artık parti başlayabilir :))

Davetliler bahçelerde yerlerini almaya başlarlar yavaş yavaş.

Partinin tadını en çok çocuklar çıkarır.

Resimlerdeki laleler,  komşumun bahçesinden.  Onlar Partinin  bir ay önceden dağıtılan davetiyeleriydi. Laleleri görünce hatırladık partinin başlamak üzere olduğunu.

ÇİLEKLİ TART

Yeni tarifler denemek, bazen bir kaç tariften yeni bir  tarif yaratmak çok keyifli. Fotoğraflarını çekmekse farklı bir dünyanın kapısını açtı bana;fark etmediğim detaylar, renkler…..Hayatın özü detaylarda saklıymış meğer.

Çilekli tartların fotoğraflarını çekerken harika iki yardımcım vardı. Defne styling işini yaparken :), Eren bir an önce yemek için, aç bir kedi gibi etrafta dolanıp durdu 🙂  O “hadi, hadi” dedikçe hızlandım ben.

Defterimde bir sürü tart hamuru tarifi var; aşağı yukarı hepsi birbirine benzese de, küçük değişiklikler bazen lezzeti çok etkiliyor.

Pastanelerde satılan petifür(petit four) pastaların alttaki hamur kısımları o kadar lezzetsiz ve sert oluyor ki, çocuklar meyvesini, kremasını yiyip, hamur  kısmını bırakıyorlar. Ben de bunu düşünüp olabilecek en lezzetli tart hamurunu yapayım dedim.

Sable hamuru yapmaya karar verdim; kıyır kıyır ağızda dağılan, tereyağı kokulu bir hamur. Evde her kes çok sevdi, ama ben, fazla yoğun buldum tadını. Altta sable hamuru, ortada vanilyalı krema, üstte müthiş aromalı bir çilek çok fazla oldu.

Daha hafif bir tat olmalıydı. Kısacası Amerika’yı yeniden keşfetmenin gereği yokmuş 🙂  Anemin tart hamuru tarifi: 125 gr tereyağı, 250 gr unu ve 70 gr pudra şekerini  robotta çekiyorum. Kırıntı görünümünde oluyor. 1 yumurta sarısı ve 2 yemek kaşığı buz gibi su ekleyip tekrar karıştırıyorum. Vanilya ekleyince daha lezzetli oluyor. Hamuru yassı bir yuvarlak yapıp, streç filme sarıyorum. Buz dolabında en az 30 dakika bekliyor. Kullanacağım zaman yine streç film üzerinde istediğim kalınlıkta açıp önceden yağladığım tart kalıbına yerleştiriyorum, kenar fazlalıklarını keserek alıyorum, kabarmasın diye hamurun 3-4 yerine çatal batırıyorum, 180 °C’de pembeleşene kadar pişiriyorum. Krema tarifine gelince, eski tariflerde var. Banoffe pay’ın kreması olur. “Vakit yok, kremayla uğraşamam” diyorsanız, hazır puding ya da créme olé   kullanabilirsiniz.Neden olmasın? Olur, ama  bir tek şartla, paketin arkasında yazan süt miktarını biraz azaltmalısınız, örneğin genelde 500 ml olan sütü, 400 ml olarak kullanırsanız daha koyu kıvamlı ve tart için daha uygun bir krema olur.

Çilekleri,  mümkün olduğunca aynı boyda olanlardan seçtim. Tart hamuru soğuduktan sonra ılık kremayı, tartın içini dolduracak kadar koydum, sonra çilekleri yerleştirdim, en son bir fırçayla çilekli jole sürdüm çileklerin üzerine. Çilekli joleyi paket üzerinde yazan tarife göre hazırladım, hafifçe ılındıktan sonra sürdüm. Yapar yapmaz sürmedim, çünkü ilk anlarda çok akışkan olduğundan akıp gidiyor çileklerin üzerinden. Jole, hem çileklerin pırıl pırıl görünmesini,  hem de kurumamasını sağlıyor.


ÇİLEK BAHARI

Çilek baharı artık erken geliyor. Bol bol çilekli tarifler yapıyoruz:)) Pudra şekerli, kremalı çilekle başladık, çilekli trayfıl, çilekli jole, çilekli tart….

Çilekli bir pastayla veda edeceğiz çilek baharına.

 

anneler günü

   Annem, onun için hazırladığım anneler günü mektuplarını, kartlarını hâlâ saklıyor. Asimetrik bir vazoda pastel boyayla boyanmış çiçekler, yamuk yumuk harflerle yazılmış sevgi sözcükleri….. Sevginin en saf, en temiz hali. Dünyaları alabilmeyi isterdim anneme, günler öncesinden düşerdim derdine; illâ kendim seçeceğim, günlerce yolumun üzerindeki bir kaç vitrinin camına burnumu dayayıp hayal kuracağım, iyice düşünüp biriktirdiğim paramla en güzel, en değerli hediyeyi alacağım anneme. Baba bankamız her zaman geri ödemesiz, koşulsuz kredi vermeye hazır olsa da hiç değilse küçük bir hediyeyi kendi harçlıklarımla almak mutlu ederdi beni.

    Bizler şanslı çocuklardık. Evin kapısını bir anahtarla açarak girmedim eve hiç, her okul dönüşünde annem açtı kapıyı. Her kapı açıldığında mis gibi kokular karşıladı beni. Beyaz örtülü sofralarında büyüdüm annemin. Misafirler gittikten sonra yeni yıkadığı kadehlerin kenarına parmaklarımızı gezdirerek yaptığımız müziğin tınısında geçti çocukluğum; hâlâ bir kadehin kenarından o ses nasıl çıkar şaşarım, bayılırım o sese.

“Başarısızlık ve felaketlere karşın, hayata karşı güvenlerini sonuna kadar saklayabilen iyimser insanlar, daha çok, iyi bir anne tarafından büyütülmüş olanlardır.”

Hayatta kimseye ders vermeye  ya da kimseyi terbiye etmeye kalkıştığını görmediğim, benim dünyamın Dale Carnegie’i annem, kendisiyle, hayatla, dünyayla barışık annem, mutlu olmanın yolunun bir başkasını mutlu etmekten geçtiğine yürekten inanan annem, hiç kalp kırmadan ama hep kırık bir kalple yaşayan annem, hâlâ minicik tırnaklarımı, incecik saç tellerimi, ilk sözcüklerimi, minicik pabuçlarımı, renkli bir kutuda, çocukluğumu saklayan annem , çocuklarına, torunlarına yazdığı aşk mektuplarını “seni çok seviyorum sokağı, Birtanemsin apartmanı, 1 numarasın” adresine gönderen romantik annem. :))

Sevdiğim bir şarkının sözlerindeki gibi “olduğum kişi  için sana teşekkür ederim annecim, 

olmadıklarım için de teşekkür ederim.

Anneler günün kutlu olsun annecim.

İl Divo, Mama

HAYALLERİMİN ARKA BAHÇESİ

“Bu gün hiç keyfim yok, hava kapalı, canım hiç bir şey yapmak istemiyor. ” dediğiniz bir günde, mutlaka okuyun bu kitabı. Bazen insan, bir şeyler öğrenmekten çok, bir gülümseme, anlık bir mutluluk bulmak ister bir kitabın satırlarında….Böyle zamanlarda ne iyi gelir sonu mutlu biten romantik bir hikaye.  Kitapları, şahane bir sofrada olması gereken yemeklere benzetiyorum. Çocuklar gülüyorlar bu benzetmeye.  Her şeyden biraz olmalı bir sofrada, ancak böyle olursa yemek zevkli oluyor.   Hayallerimin Arka Bahçesi nefis bir yemek sonrası tatlısı gibi :))) Tadı damağınızdan uzun süre gitmeyecek……

 

 

 

YİGİT PURA DAY

Yiğit, Amerika’da yapılan “Top Chef: Just Dessert” yarışmasının birincisi olunca San Francisco belediye başkanı Gavin Newsom 17 Kasım’ı “Yigit Pura Day” ilan etmişti. İşte o bildiri…

Bizim ailenin erkekleri harika yemekler yapar :))  Ama öyle sıradan yemekler değil, olağan üstü bir  görsellik eşliğinde sunulan müthiş yemekler. Yiğit hepsini geçti, bu işi meslek edindi.

Ben de onunla gurur duyuyorum. Hatta “genlerrr” deyip biraz havaya da giriyorum doğrusu:))

Sitede yayınlanan fotoğraf, metin ve tariflerin tüm hakkı elvanbasustaoglu.com'a aittir. İzin almaksızın kopyalanamaz ve kullanılamaz.